Ε - ΑΤΡΙΚΑ

Πολλά παιδιά εμφανίζουν δυσκολία στην ανάπτυξη του προφορικού λόγου. Στην ομιλία και στον προφορικό λόγο, όπως και σε όλους τους τομείς ανάπτυξης, κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό εξέλιξης.

Υπάρχουν όμως ορισμένα χρονικά όρια που αν το παιδί τα περάσει, οι γονείς, ή αυτοί που ασχολούνται με το παιδί, πρέπει να ζητήσουν τη γνώμη του ειδικού.

Αν η ομιλία και ο λόγος ενός παιδιού υστερούν σημαντικά από το επίπεδο της ομιλίας και του λόγου των παιδιών της ηλικίας του δεν πρέπει να πούμε "δεν πειράζει, μικρό είναι θα μιλήσει αργότερα". Ο γονιός είναι σε πρωταγωνιστική θέση για να βοηθήσει το παιδί: αυτός είναι που θα μάθει, θα ρωτήσει, θα συγκρίνει και θα αποφασίσει ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος να ακολουθήσει, σε συνεργασία με τους ειδικούς που θα εμπιστευτεί. Ο γονιός θα πρέπει να έχει υπόψη του πόσο σημαντική είναι η δικιά του συμβολή στην πρόληψη, έτσι ώστε να τη διεκδικήσει.

Είναι σημαντικό:

Να είστε σίγουροι ότι έχετε την προσοχή του παιδιού όταν συνομιλείτε. Αυτό επιτυγχάνεται είτε κοιτάζοντας το παιδί σας στο πρόσωπο είτε καλώντας το με το όνομά του.

Να φροντίζετε να κουβεντιάζετε με το παιδί σας σε ήσυχο περιβάλλον χωρίς πολλές διακοπές, ανοιχτή την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο. Ο θόρυβος αποσπά την προσοχή του παιδιού και δυσκολεύει την επικοινωνία.

Να δημιουργείτε ευχάριστες συνθήκες διαβάζοντας παραμύθια/βιβλία, τραγουδώντας και παίζοντας παιχνίδια χωρίς να οργανώνετε εσείς το παιχνίδι ή να λέτε τι να κάνει 

Να μιλάτε φυσικά, αλλά αργά. Εκφραστείτε με μικρές προτάσεις.

Μη ξεχνάτε ότι ο δημιουργικός χρόνος με το παιδί σας, κατά τη διάρκεια του οποίου νιώθει ότι έχει την αποκλειστική προσοχή σας, θα το κάνει να αισθανθεί μοναδικό και ξεχωριστό. Αυτός ο χρόνος μπορεί να είναι έστω και λίγα λεπτά (10΄ – 15΄) κάθε μέρα.

Προσπαθήστε να:

Mην διορθώνετε το παιδί όταν μιλά π.χ. «Δεν το λέμε έτσι παιδί μου».

Μη διορθώνετε την άρθρωση του παιδιού σας ανοιχτά, απλώς τονίστε στην επικοινωνία σας μαζί του το φώνημα στο οποίο δυσκολεύεται, για παράδειγμα «μαμά σέλω παγωτό», πείτε πιο έντονα το /Θ/ , «αλήθεια ε! Θθθθθέλεις παγωτό, τώρα;» ή «Εσύ θθθέλεις παγωτό, όμως ο καιρός δεν είναι καλός σήμερα και θθθθθέλω να το ξανασκεφτώ».

Mην απαιτείτε από το παιδί να επαναλαμβάνει τις λέξεις ή φράσεις στις οποίες δυσκολεύεται π.χ. «Πες λεωφορείο, πες λε-ω-φο-ρεί-ο».

Mη γελάτε όταν το παιδί διατυπώνει κάτι λανθασμένα. Το παιδί νομίζει ότι το κοροϊδεύετε αν και αυτή δεν είναι η πρόθεσή σας. Καλύτερα να μην αντιδράσετε καθόλου σε μία λανθασμένη φράση ή πρόταση, αλλά απλώς να την επαναλάβετε σωστά.

Μπορείτε να:

Συνοδέψετε λεκτικά μία ενέργεια/δραστηριότητα περιγράφοντας αυτό που κάνετε μαζί με το παιδί εκείνη τη στιγμή. Πρόκειται για κατάκτηση του λόγου μέσα από δράση και αυτενέργεια. Έτσι, το μάζεμα των παιχνιδιών, η ζωγραφική, το στρώσιμο του τραπεζιού, το μαγείρεμα, μία βόλτα δίνουν την αφορμή να κατονομαστούν τα αντικείμενα, να παραχθούν προτάσεις και διάλογοι. Προσοχή όμως στις υπερβολές! Ο σκοπός δεν είναι να βομβαρδίσουμε το παιδί με λεκτικά ερεθίσματα, ούτε είναι ώρα διδασκαλίας. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πρόσφορο γλωσσικό έδαφος αμφίδρομης επικοινωνίας και να δώσουμε στο παιδί χρόνο να επεξεργαστεί τις πληροφορίες πριν απαντήσει.

Ανταποκριθείτε όταν το παιδί εκδηλώνεται λεκτικά. Αρχικά δεν έχει καμία σημασία η άρθρωση δηλ. πώς το λέει, αλλά το περιεχόμενο. Έτσι διατηρείτε τη χαρά για ομιλία και επικοινωνία.

Χτίστε την έκφραση του παιδιού επαναλαμβάνοντας τη φράση του χωρίς να ζητάτε από αυτό να την επαναλάβει. Επίσης, μη διορθώνετε ανοιχτά τον λόγο του παιδιού. Αυτό είναι χρήσιμο να συμβαίνει με έναν συγκεκριμένο τρόπο και όχι συχνά. Π.χ. το παιδί ρωτάει: «πού μπαμπά;», απαντήστε «που είναι ο μπαμπάς; Ο μπαμπάς είναι στη δουλειά» ή «πας κάλες το πίτι μαθ», απαντήστε «ναι, πάω από τις σκάλες στο σπίτι μας».

Λαμπριάνα Τσιακπίνη, Λογοπεδικός - Λογοθεραπεύτρια ΜΑ