Ε - ΑΤΡΙΚΑ

Η πρώιμη παρέμβαση περικλείει τόσο την πρόληψη μέσα από διαδικασίες ευαισθητοποίησης και διερεύνησης, όσο και τη θεραπευτική αντιμετώπιση παιδιών 0-5 ετών υψηλού κινδύνου ή μικρών παιδιών που ήδη εμφανίζουν δυσκολίες από τη γέννηση τους στον προφορικό λόγο, στη νόηση, στην κινητική ανάπτυξη, στον κοινωνικο-συναισθηματικό τομέα και σε αυτόν της αυτοεξυπηρέτησης (Βλασσοπούλου, 2012).

Πρόκειται για ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε παιδιά βρεφικής ή νηπιακής ηλικίας όπου συνεργάζονται διάφορες ειδικότητες, όπως ο φυσικοθεραπευτής ή/και ο εργοθεραπευτής, ο λογοθεραπευτής, ο ψυχολόγος, ο ειδικός παιδαγωγός. Η υποστήριξη του παιδιού αλλά και των γονιών του μπορεί να ξεκινήσει ήδη αμέσως μετά τη γέννησή του, με την προϋπόθεση να έχει προηγηθεί σχετική διάγνωση από ομάδα κλινικών γιατρών, για παράδειγμα παιδονευρολόγου ή αναπτυξιολόγου.

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι πρώιμες δυσκολίες στα παιδιά μπορεί να έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις στην σχολική και στην ψυχο-συναισθηματική τους πορεία, αλλά ακόμα και στην ενήλική τους ζωή (Catts, 1993• Stothard et al., 1998).

Στις περισσότερες δυτικές χώρες τα προγράμματα αντιμετώπισης έχουν θεσμοθετηθεί νομοθετικά εδώ και τουλάχιστον 3 δεκαετίες και παρέχονται μέσα από υπηρεσίες υγείας για βρέφη και παιδιά 0-3 ετών και μέσα από το σχολικό σύστημα για μεγαλύτερα παιδιά 3-5 ετών.

Στην Ελλάδα, η πρώιμη παρέμβαση ξεκινά από την ηλικία των 4 ετών δηλαδή στο νηπιαγωγείο χωρίς όμως να έχει θεσμοθετηθεί ακόμα η οργάνωση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος υπό την αιγίδα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.


Λαμπριάνα Τσιακπίνη
Λογοπεδικός-Λογοθεραπεύτρια M.A.