Το Διδυμότειχο εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες οι οποίοι συρρέουν για να επισκεφθούν τα πολλά και αξιόλογα θρησκευτικά μνημεία τόσο της πόλης όσο και της ευρύτερης περιοχής.

Εκτός από τα μοναστήρια της ευρύτερης περιοχής στο Διδυμότειχο μπορεί κανείς να επισκεφτεί και τα παρακάτω θρησκευτικά μνημεία:

Το βυζαντινό ναϋδριο της Αγίας Αικατερίνης,  υστεροβυζαντινό ταφικό παρεκκλήσι επάνω στο λόφο του Καλέ και κοντά στο χώρο των βυζαντινών ανακτόρων.

Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Αθανασίου (1834) με θαυμάσιες φορητές εικόνες, αφιερώματα των συντεχνιών της πόλης και τις τοπιογραφίες του θωρακίου του ξυλόγλυπτου τέμπλου.  Στα βόρεια του ναού εφάπτεται το σωζόμενο τμήμα Βυζαντινού ταφικού παρεκκλησίου , τμήματος αυτοκρατορικής Μονής με βυζαντινές και μεταβυζαντινές τοιχογραφίες, χαράγματα και λαξευμένους στο βράχο χώρους, ο ένας από τους οποίους είναι γνωστός ως φυλακή του Καρόλου του 12ου , βασιλέως της Σουηδίας. 

Ο μεταβυζαντινός ναός του Σωτήρος Χριστού (1846), με λίθινη καμαρωτή ανωδομή και υψηλότατης αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο. Δύο από τις ιερές εικόνες η αμφιπρόσωπη εικόνα της Παναγίας της «Δυμοτειχίτισας» από το πρώτο μισό του 14ου αιώνα, πιθανότατα αυτοκρτορικό δώρο προς την πόλη  και η δεσποτική εικόνα του Χριστού αποτελούν έργα ύψιστης καλλιτεχνικής αξίας και προσκυνούνται ως θαυματουργές.

Ο μεταβυζαντινός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1839) με ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και εικόνες, αφιερώματα των συντεχνιών.

Ο αρμενικός ναός του Αγίου Γεωργίου (Σούρπ Κεβόρκ) (1826-1831), ιδιότυπος ναός από τις αρχές του 19ου αιώνα  στη θέση του βυζαντινού ναού του Αγίου Γεωργίου του Παλαιοκαστρίτη, όπου είχε στεφθεί αυτοκράτορας ο Ιωάννης ο Στ΄ο Καντακουζηνός στις 26 Οκτωβρίου του 1341.

Στην πόλη και έξω από αυτήν βρίσκονται ακόμη σειρά προσκυνημάτων και παρεκκλησίων, πολλά από τα οποία αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης, όπως το αρχαιότατο παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας , όπου οι πιστοί κρεμούν κομμάτια υφάσματος από δένδρο της αυλής για αν ιαθούν, ή ο Άγιος Βλάσης, συνδεδεμένος με τους μύθους για την άλωση του Διδυμοτείχου και τερματισμός των παραδοσιακών ιπποδρομιών που διεξάγονταν στη γιορτή του.

Στο ίδιο χωριό  σημείο έλξης των πιστών αποτελεί ο τάφος και το παρεκκλήσι του εθνομάρτυρα Κυρίλλου του Στ΄, Οικουμενικού Πατριάρχου μέχρι το 1818 ο οποίος το 1821 μαρτύρησε στην Αδριανούπολη και το σκήνωμά του ρίχτηκε στον Έβρο.

Στο χωριό Πύθιο του Δήμου Διδυμοτείχου σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την πόλη βρίσκεται το Βυζαντινό κάστρο του Ιωάννη Καντακουζηνού, το απόρθητο θησαυροφυλάκιο και καταφύγιο του αυτοκράτορα.. Το μνημείο βρίσκεται δίπλα στο διεθνή σιδηροδρομικό σταθμό , ένα από τα ιδανικά για αναψυχή μέρη της Θράκης.

Έξω από το χωριό Πραγγί υπάρχουν τα ερείπια ενός ναού του 11ου αιώνα στην ανασκαφή του οποίου βρέθηκε ένα θαυμάσιο μαρμάρινο τέμπλο.


Πηγή: Επίσημη ιστοσελίδα Δήμου Διδυμοτείχου

Για περισσότερες φωτογραφίες κλικ εδώ