Κάτι τρέχει στον Έβρο

Είδαν τα παιδιά τους να κακοποιούνται, να δολοφονούνται. Απάνθρωποι ανέτρεψαν τη φύση και έκαναν μάνες να κλαίνε τα παιδιά τους. 

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από τραγικές αφορμές, έχουμε γνωρίσει πολλές μάνες. Μάνες που μας δίδαξαν ανθρωπιά. Μάνες που στάθηκαν με αξιοπρέπεια απέναντι στους δολοφόνους των παιδιών τους. Μάνες που δε λύγισαν και έδωσαν αγώνα να αποδοθεί δικαιοσύνη, στη μνήμη των παιδιών τους.

Μια τέτοια μάνα είναι η μάνα της Ελένης Τοπαλούδη. Μας συγκίνησε για άλλη μια φορά εχθές στην εκδήλωση του Δήμου Διδυμοτείχου με αφορμή την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Νοεμβρίου.

Εχθές το Διδυμότειχο... δάκρυσε. Το όνομα της δόθηκε στην οδό Βασιλέως Γεωργίου και λίγο αργότερα πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια μνημείου για την αδικοχαμένη Ελένη.

Σε συγκινητικό κλίμα η κα Κούλα Αρμουτίδου, μητέρα της Ελένης, πήρε τον λόγο προσπαθώντας να περάσει μηνύματα στα παιδιά και στον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπίζουν το συνάνθρωπό τους, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλες ομιλίες από Ψυχολόγο και Κοινωνιολόγο.

Έπειτα, όλοι μαζί κατέβηκαν στον κεντρικό δρόμο της πόλης για τα αποκαλυπτήρια της οδού που μετονομάστηκε από Βασιλέως Γεωργίου, σε Ελένης Τοπαλούδη, καθώς και της μαρμάρινης στήλης, απέναντι από το Δημαρχείο, ώστε να μένει πάντα στη μνήμη η Ελένη, που το όνομα της έγινε συνώνυμο του αγώνα κατά της γυναικοκτονίας και της έμφυλης βίας. 

Ήταν όλοι εκεί. Οι φίλοι της Ελένης, οι συγγενείς, κάτοικοι και φυσικά οι γονείς. Αυτοί οι γονείς που άλλοτε με σταθερό βήμα κι άλλοτε με τρεμάμενα πόδια προχωρούσαν στους δρόμους του Διδυμοτείχου για να τιμήσουν την Ελένη τους.

Η Ελένη που με με τον μαρτυρικό της θάνατο, έγινε σύμβολο του αγώνα ενάντια στην γυναικοκτονία, ενάντια στον βιασμό, ενάντια στην ανοχή και στην αποσιώπηση κάθε μορφής βίας.