Κάτι τρέχει στον Έβρο

Αγαπημένη μου Σαμοθράκη,
Σήμερα, είπα να τ' αφήσω όλα στην άκρη και να σου γράψω. Είμαι ευτυχισμένη ,γιατί δέκα μέρες ,πέρασα τέλεια μαζί σου. Μετά το τέλεια , ήρθε το τέλος, όχι του κόσμου, της συγκοινωνίας και αν δεν έχεις συγκοινωνία είσαι, πώς να στο πω, σαν νύφη χωρίς παπούτσια, σαν φάρος δίχως φως, σαν ...εκκλησιά αλειτούργητη και εγκαταλειμμένη!

Ασφαλής, παρακολουθούσα την ταλαιπωρία των επισκεπτών, προσπαθούσα να μπω στη θέση τους και ναι, τους δικαιολογούσα όλους! Να ξεκινήσεις για πέντε μέρες και να υποχρεωθείς να μείνεις παραπάνω! Και τα χρήματα, ποιος να σου τα εξασφαλίσει!

Αγαπημένη μου, βλέπω ότι όλα, σαν ένα κακό όνειρο, σαν εφιάλτης, πέρασαν. Ξέρω, λυπήθηκες για όλη αυτή την εικόνα σου, εικόνα ντροπής, απογοήτευσης, αλλά δεν φταις εσύ και μην νιώθεις τύψεις. Εσύ, εκεί στη μέση του πελάγου, θα περιμένεις όλους εκείνους που θα συνεχίσουν να σε επιθυμούν διακαώς και να σε επισκέπτονται .

Κι αν η συγκοινωνία σου, για λίγες μέρες, "παροπλίστηκε", η πολιτεία, έδειξε ενδιαφέρον και την ύστατη στιγμή, ήρθε αρωγός και συμπαραστάτης κι ας έπρεπε αυτό να γίνεται αδιαλείπτως.

Σαμοθράκη, μην απογοητεύεσαι κι εσύ και τα παιδιά σου. Τα λάθη ανθρώπινα αλλά και οι επιθυμίες έντονες, που θα παρακινήσουν τους εραστές σου, πάλι να σε επισκεφθούν.

Να είσαι σίγουρη, πώς όποιος θέλει, υπομένει και μπορεί, και κανένα εμπόδιο δεν θα τον σταματήσει. Δεν θα σταματήσει και δεν θα διστάσει να έρθει σε σένα, αυτός που σκέφτεται, που γνωρίζει ότι οι "γέφυρες", καμιά φορά γκρεμίζονται και ξαναφτιάχνονται. Ανθρώπινα λάθη, αστοχίες, ολιγωρία, αδιαφορία, ότι και να σκεφτείς θα έχεις δίκιο αλλά εσύ εκεί, στην πορεία σου προς τα μπρος. Αυτό σου δείχνει η παράδοσή σου, αυτό δείχνει το σάλπισμα της Νίκης, αυτό δείχνει η ίδια η Νίκη, που καρτερικά, περιμένει τον επαναπατρισμό της .
Σαμοθράκη, γη όμορφη, ό,τι έγινε, έγινε. Μια, δυο, τρεις φορές στη ζωή του κανείς τραυματίζεται και πονάει και πάλι ανωβλέπει και συνέρχεται.

Όλοι είναι κοντά σου κι εσύ πρόθυμη, θα δεχθείς την φροντίδα τους και έτοιμη, ωραία νύφη του Θρακικού, φωτεινέ φάρε του πολιτισμού, εκκλησιά επιβλητική, πολυσύχναστη θα ανοίξεις την σαγηνεύτρα, μυριοπόθητη αγκαλιά σου για να πεις το
Καλώς ορίσατε!

 Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά από τις Μακρυλιές Σαμοθράκης