Κάτι τρέχει στον Έβρο

Συζητήσεις και σχόλια προκάλεσε το χθεσινό δημοσίευμα του e-evros.gr (δείτε εδώ: https://bitly.cx/7w7a), για τους δύο στρατιώτες που πήραν μέρος σε κομματική συγκέντρωση του ΚΚΕ για τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή. Όπως συμβαίνει συχνά στα κοινωνικά δίκτυα, παρουσιάστηκαν και ακραίες απόψεις, αλλά οι περισσότεροι φαίνεται να συμφωνούν σε ένα πράγμα: Ο κάθε Έλληνας είναι ελεύθερος να εκφράζει τη γνώμη του και να συμμετέχει σε εκδηλώσεις κάθε είδους, αρκεί να είναι στο πλαίσιο της νομιμότητας.

Εδώ έρχεται λοιπόν το θέμα με τη στολή και την υπηρεσιακή κατάσταση των δύο στρατιωτών. Στον στρατό υπάρχουν κανονισμοί για όλους, είτε είναι μόνιμα στελέχη είτε υπηρετούν τη θητεία τους. Αυτοί οι κανονισμοί έχουν την έγκριση πάντα της πολιτικής ηγεσίας και βασίζονται στην υφιστάμενη νομοθεσία. Άρα, ο κάθε στρατιώτης που αποφασίζει να κινηθεί με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή να συμμετάσχει σε κομματική εκδήλωση φορώντας στολή παραλλαγής και εθνόσημο, γνωρίζει οτι κινείται εκτός κανονισμών και νομιμότητας.

Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στον ελεύθερο χρόνο του και εκτός υπηρεσίας, αλλά όχι φορώντας τη στολή που δεν έχει δικαίωμα να την χρησιμοποιεί για άλλους σκοπούς, πέρα από την εκπαίδευση και τις υπηρεσιακές του υποχρεώσεις. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Όπως επίσης είναι ξεκάθαρο οτι η πράξη αυτή, όχι μόνο στην Αλεξανδρούπολη αλλά και σε άλλες περιοχές, αποσκοπούσε στο να προκαλέσει αντίδραση.

Αυτοί οι δύο στρατιώτες στην Αλεξανδρούπολη, δεν έχουν ξαναφορέσει τη στολή τους άλλη φορά εκτός στρατοπέδου και εκτός υπηρεσίας, γιατί απλά δεν επιτρέπεται. Το έκαναν για μία και μοναδική φορά για να πάρουν μέρος σε κομματική συγκέντρωση. Κι αυτό από μόνο του είναι αντίδραση που δεν απαντά σε κανένα από τα προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας και του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να αποδείξει οτι οι νόμοι και οι κανόνες στην Ελλάδα, ακόμα και στο στρατό, είναι για να υπάρχουν απλά και όποιος θέλει μπορεί να τους γράψει στα παλιά του τα παπούτσια. Γίνεται πόλεμος στη Μέση Ανατολή, φοράω στολή και βγαίνω να διαδηλώσω. Μία στολή που ΔΕΝ είναι δική μου και ΔΕΝ δικαιούμαι να την φοράω όπου και όποτε θέλω.

Σε παλαιότερες εποχές, απαγορευόταν ακόμα και η ανάγνωση εφημερίδων μέσα στις μονάδες. Ακόμα παλαιότερα υπήρχαν πολύ πιο δυσάρεστες καταστάσεις. Σήμερα που η θητεία είναι σαφώς πιο ήπια και μικρής διάρκειας, αυτού του είδους οι ακτιβιστικές πρακτικές, μόνο θετικές δεν είναι. Γιατί η υπερβολή και η πρόκληση ανήκουν σε άλλες εποχές.

Η παρουσία επίσης του έφεδρου αξιωματικού στη Θεσσαλονίκη, πάλι σε συγκέντρωση του ΚΚΕ, ήταν ένα ακόμα δείγμα αυτής της πρακτικής. Ο συγκεκριμένος που υπηρετεί στην Αλεξανδρούπολη (όπως ο ίδιος είπε) πήγε στη Θεσσαλονίκη, φόρεσε εκεί τη στολή του, συστήθηκε κανονικά και μίλησε σε κομματική συγκέντρωση, εκφράζοντας την αντίθεσή του σε όλες τις ενέργειες της Ελλάδας στον διεθνή περίγυρο (Ουκρανία, λιμάνι Αλεξανδρούπολης, ΝΑΤΟ, Μέση Ανατολή κλπ). Πράγματα που θα μπορούσε να τα πει, χωρίς να τον εμποδίσει κανένας, φορώντας κανονικά τα καθημερινά του ρούχα.

Όμως έτσι δεν θα υπήρχε η πρόκληση. Τώρα μπορεί να κινηθεί η προβλεπόμενη υπηρεσιακή διαδικασία και να βρεθεί υπόλογος και απειλούμενος με τιμωρία. Και τότε θα υπάρχει και ηρωοποίησή του και πάλι διαμαρτυρίες για "αντιδημοκρατικές διώξεις" κλπ. Έτσι θα γινόταν πάλι ντόρος και θα φαινόταν ένα στράτευμα χωρίς έλεγχο, χωρίς πειθαρχία, χωρίς αξία. Κι αυτό θα γινόταν γιατί η κύρια ευθύνη είναι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.

Οι στρατιωτικές αρχές έχουν κανόνες και προβλεπόμενες διαδικασίες για κάθε περίπτωση. Το αν δεν τηρούνται επακριβώς, δεν φταίει ο κάθε λοχαγός, διοικητής ή Στρατηγός. Φταίει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία που δεν τους αφήνει να πράξουν τα δέοντα, επειδή διακατέχεται από φοβικό σύνδρομο έναντι των πολιτικών της αντιπάλων (φυσικά όχι μόνο με το ΚΚΕ, αλλά με όλα τα κόμματα) και τελικά βγαίνει χαμένος ο στρατός. Λίγη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλους, δεν θα έβλαπτε.

newsroom © e-evros.gr