Κάτι τρέχει στον Έβρο

Το προσεχές Σάββατο 10 Αυγούστου στις 8.00’ το βράδυ, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Εύπλου, στο λιμάνι της πόλεώς μας θα τελεσθεί ο Αρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία από τον Μητροπολίτη μας κ. Άνθιμο και αμέσως μετά θα τελεσθεί η βραδυνή Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο των Αινιτών προγόνων μας.

Την Κυριακή το πρωί θα τελεσθεί η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου από 7.00’ μέχρι 10.00’ π.μ..

Κατά τη διάρκεια του διημέρου οι πιστοί θα έχουν την ευλογία να προσκυνήσουν το τεμάχιο εκ των ιερών λειψάνων του Αγίου Εύπλου που φυλάσσεται στον Μητροπολιτικό Ναό.

Εύπλους σημαίνει τον «καλό πλου», το καλό θαλασσινό ταξίδι. Τον Άγιο Εύπλου τιμούσαν στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης, που στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τα πλοία της υπήρξαν σημαντική ναυτική δύναμη, γιατί και πλούτο συσσώρευαν αλλά και όταν κηρύχθηκε ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας, αρκετοί καπεταναίοι της αλλά και μεμονωμένα παλληκάρια της έσπευσαν τότε στην επαναστατημένη Ελλάδα και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους. Όπως είναι ο Φιλικός Χατζή Αντώνης Βισβίζης και η σύζυγός του Δόμνα Βισβίζη, ο Χατζή Φραντζής Κούταβος και ο γιος του Μαργαρίτης, ο Δημήτριος Χαρίλαος και τόσοι άλλοι.

Οι Αλεξανδρουπολίτες, πολλοί από τους οποίους κατάγονται από την Αίνο, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία, το 1997 επί δημάρχου Γιοφτσίδη, έκτισαν στην άκρη του δικού τους λιμανιού μια πανομοιότυπη εκκλησία για να τιμούν ως θαλασσινή πόλη τον Άγιο Εύπλου και να θυμίζουν το παρελθόν της ένδοξης πόλης της Αίνου.

Ο Άγιος Εύπλος Γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας, όπου ήταν και διάκονος της εκεί Εκκλησίας. Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε να στερεώσει την πίστη των διωκόμενων χριστιανών και τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό. Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα.

Κακεῖνος ἀρνήσεται ἠμᾶς» (Β’ προς Τιμόθεον, 6 12). Εάν, δηλαδή, δείχνουμε υπομονή, τότε και θα βασιλεύσουμε μαζί μ’ αυτόν (το Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και Εκείνος θα μας αρνηθεί. Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή τη δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον Έπαρχο Καλβισιανό.

Αυτός προσπάθησε με συζήτηση να πείσει τον Εύπλο ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και έπρεπε το συντομότερο να Τον αρνηθεί. Ο Εύπλος ακαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ένα προς ένα όλα τα επιχειρήματα του έπαρχου.

Ο Καλβισιανός, αφού είδε ότι δεν τα έβγαζε πέρα με τον Εύπλο, διέταξε και του έσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες με σφυριά και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Ενώ ο Εύπλος εξακολουθούσε να μην αρνείται το Χριστό, μέχρι και την τελευταία του πνοή.