Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά χωρίζονταν σε δύο ισοδύναμες ομάδες και όριζαν έναν αρχηγό. Ο αρχηγός με μια κεραμίδα ζωγράφιζε στο έδαφος ένα χάρτη, ο οποίος  έδειχνε την υποτιθέμενη  πορεία της ομάδας. Φυσικά ο χάρτης ήταν παραπλανητικός. Η ομάδα που «θα τα φυλούσε», για να νικήσει, έπρεπε να πιάσει ή όλους τους παίκτες ή μόνο τον αρχηγό. Αντιθέτως κάθε παίχτης της άλλης ομάδας για να κερδισει έπρεπε να ακουμπήσει την κολώνα που οι αντίπαλοι « τα φυλούσαν» και να φωνάξει δυνατά: «ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΚΟΣΚΙΝΑΑ!!!».

Από τη μαρτυρία του κ. Τσακαλδήμη Ν. Χαραλάμπου