Κάτι τρέχει στον Έβρο

Σήμερα το πρωί έφτασε στα χέρια μας μία καταγγελία μητέρας για τον τρόπο λειτουργίας των παιδικών σταθμών της Αλεξανδρούπολης.

Όπως αναφέρει η Λ.Σ η ίδια και ο σύζυγος της είναι στρατιωτικοί με όποιο θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο συνεπάγεται αυτό. Και συνεχίζει: "Ένα εκ των αρνητικών είναι ότι δεν είναι εφικτό να φεύγουμε από την εργασία μας για το παραμικρό".

Φέτος έπειτα από 2 χρόνια που έστελναν το παιδί τους σε ιδιωτικό παιδικό αποφάσισαν να το στείλουν σε Δημόσιο για οικονομικούς λόγους.

Η ίδια τονίζει πως το παιδάκι έχει "καθαρίσει" από πάμπερς.

Παρόλα αυτά  2 φορές μέσα στην ίδια εβδομάδα της τηλεφώνησαν από τον παιδικό σταθμό να πάει να πάρει το παιδί διότι είναι λερωμένο. Με αφορμή αυτού η κυρία Λ.Σ καταγγέλλει πως:

1. Οι παιδαγωγοί κ οι βοηθοί αυτών αρνούνται κατηγορηματικά να βοηθούν τα παιδάκια στην καθαριότητα τους.
2. Αν λερωθεί ένα παιδάκι παίρνουν τηλέφωνο τον εκάστοτε γονιό να πάει να αλλάξει ρούχα στο παιδάκι, ή να το πάρει μαζί του στο σπίτι. Ακόμα κ μια ώρα αργότερα να προσέλθει στο σχολείο ο γονιός, το παιδάκι περιμένει λερωμένο ανάμεσα στα υπόλοιπα παιδάκια ή ακόμα κ στην τραπεζαρία που τρώνε.
3. Έχουν όλη μέρα τα παιδιά με παπούτσια σε όλους τους χώρους.

Και καταλήγει στο ότι οι απαντήσεις που πήρε ήταν οι εξής:

1. Πως υπάρχει κανονισμός που απαγορεύει τις δασκάλες να τα αλλαζουν
2. Να στέλνω την πεθερά ή τον πεθερό (που φυσικά κ δεν έχω εδώ) ή κάποιον γνωστό να παίρνει το παιδί από τον σταθμό
3. Ότι ψεύδομαι πως το παιδί μου έχει καθαρίσει από παμπερς
4. ‘Οτι το παιδί μου είναι προβληματικό
5. Ότι οι δασκάλες δεν είναι υποχρεωμένες να τα καθαρίζουν επειδή δουλεύουν σκληρά κ είναι πολλά τα παιδιά

Εμείς φυσικά επικοινωνήσαμε με τον Πρόεδρο του Πολυκοινωνικού κ. Αντώνιο Βαμβακερό και την Υπερδιευθύντρια των παιδικών σταθμών της Αλεξανδρούπολης κα. Σοφία Καβαζίδου όπου μας δήλωσαν τα εξής: 

Προϋπόθεση για να ενταχθεί κάποιον παιδάκι 2,5 χρονών στον παιδικό σταθμό είναι να έχει την αγωγή της τουαλέτας.

Όπως τόνισαν και οι δύο ήταν ενήμεροι για το συγκεκριμένο περιστατικό. Επισημαίνοντας πως τέτοια περιστατικά υπάρχει πιθανότητα να συμβούν  σε οποιοδήποτε παιδάκι έχει «καθαρίσει», όχι όμως με αυτήν την συχνότητα. Δηλαδή ανάμεσα σε εκατοντάδες παιδιά των παιδικών σταθμών θα υπάρξουν 2 – 3 περιπτώσεις το χρόνο που θα λερωθούν.

Αλλά το να λερωθούν μέσα σε μία βδομάδα δύο φορές σημαίνει πως το παιδί δεν έχει καθαρίσει.

Είναι αδύνατον για μία δασκάλα που έχει 20 παιδιά στην προσοχή της να πηγαίνει και να καθαρίζει το καθένα στην τουαλέτα, άλλωστε δεν υπάρχουν και οι κατάλληλες υποδομές γι αυτό.

Όμως έχει επισημανθεί στους γονείς να έχουν στα παιδιά μία τσαντούλα με εσώρουχα και αλλαξιά σε περίπτωση που κάποιο παιδί βραχεί ή λερωθεί.

Για όλα τα παραπάνω πρέπει να υπάρξει και κάποια περίοδος προσαρμογής στο σχολείο, την οποία και δεν είχε το εν λόγω παιδάκι. "Κάποιες μαμάδες θεωρούν πως το παιδί τους δεν θα έχει πρόβλημα κι έτσι παρακάμπτουν τις βδομάδες προσαρμογής".

Επίσης επισημαίνουν και τονίζουν πως ουδέποτε αναφέρθηκαν στο παιδί ως προβληματικό. Είναι άλλωστε κάτι που δεν ισχύει, γιατί το παιδάκι είναι υγιέστατο! Όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν « Δεν υπήρχε περίπτωση να αναφερθούμε έτσι για οποιοδήποτε παιδάκι, εδώ δεν τολμήσαμε να χρησιμοποιήσαμε τέτοιες λέξεις για παιδάκι π.χ με αυτισμό, θα το κάναμε τώρα;”

Tέλος όπως τόνισε ο κύριος Βαμβακερός οι υπάλληλοι είναι όλοι πολύ έμπειροι με χιλιάδες παιδιά να έχουν «περάσει» από τα χέρια τους αλλά πρώτη φορά δημιουργείται ένα τέτοιο θέμα.

Πάντως σύμφωνα με περσινό έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη ο πρότυπος κανονισμός λειτουργίας των Δημοτικών παιδικών σταθμών (ΚΥΑ 16065/2002) δεν περιέχει καμία ρητή αναφορά στην ανάγκη απαλλαγής από την πάνα και ο δε διαχωρισμός έως και άνω των 2,5 ετών δεν αφορά τη χρήση πάνας αλλά τον διαχωρισμό των παιδιών σε τμήματα.