Κάτι τρέχει στον Έβρο

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά της Παιδικής Πνευμονίας, με στόχους:

-Να υπενθυμίσει στην κοινή γνώμη, ότι η πνευμονία αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου για τα παιδιά κάτω των πέντε ετών.
-Να προωθήσει πρωτοβουλίες για την πρόληψη και τη θεραπεία της πνευμονίας.
-Να προκαλέσει δράσεις για την καταπολέμηση της πνευμονίας.

Πνευμονία ονομάζεται η προσβολή των πνευμόνων από κάποιον μικρο-οργανισμό (μικρόβια, ιοί, μύκητες, κτλ). Παρότι διάφοροι μικρο-οργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία, τα μικρόβια πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae) και αιμοφιλική γρίπη τύπου β (Haemophilus influenza b) ευθύνονται για το 50% των περιστατικών πνευμονίας.

Ο ασθενής που πάσχει από πνευμονία συνήθως εμφανίζει βήχα και πυρετό, ενώ μπορεί επίσης να αναφέρει και δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια). Η βαριά μορφή πνευμονίας μπορεί να είναι θανατηφόρος. Οι πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση πνευμονίας περιλαμβάνουν παιδιά κάτω των πέντε ετών, υπερήλικες, καπνιστές, υποσιτισμένα άτομα και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς (π.χ. ασθενείς με AIDS).

Για πρώτη φορά και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) προτείνουν το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου να χορηγείται από την ηλικία των 50 ετών, αντί για των 65, με στόχο την προστασία περισσότερων ενηλίκων, από τη νόσο.

«Τα βακτήρια του πνευμονιόκοκκου μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως πνευμονία, μηνιγγίτιδα και λοιμώξεις του αίματος, με τους ηλικιωμένους να είναι πιο ευάλωτοι, στην πνευμονιοκοκκική νόσο», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το CDC.

Πιο συγκεκριμένα, η σύσταση έρχεται σε περίοδο αύξησης των λοιμώξεων, από το βακτήριο mycoplasma pneumoniae, κυρίως σε μικρά παιδιά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, πυρετό και βήχα, με την πνευμονία να είναι ήπια σε ορισμένους. Μάλιστα, κάποια άτομα μπορεί να έχουν μολυνθεί, χωρίς να δείχνουν συμπτώματα. Αυτοί συνήθως διαθέτουν μια ήπια μορφή της λοίμωξης, γνωστή ως «walking pneumonia».

Περίπου 2 εκατομμύρια λοιμώξεις που προκαλούνται από μυκόπλασμα διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο, παρότι ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανώς υψηλότερος.

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιβιοτικά ή και εμβόλια, για την πρόληψη της πνευμονίας, αλλά όχι για τις λοιμώξεις από μυκόπλασμα. Το CDC συνιστά το πλύσιμο χεριών και την κάλυψη του στόματος και της μύτης, στη περίπτωση του βήχα, για περιορισμό της εξάπλωσης.