Πέρα «απ’ του γκιζιριό ούλαν  τ’ν μέρα»* τα παιδιά όταν μαζεύονταν στα «νυχτέρια» το βράδυ , όσο οι μανάδες τους έλεγαν «μασάλια»* κι έκαναν διάφορες δουλειές, δεν κάθονταν άπραγα! Είχαν σκαρφιστεί ένα αρκετά ενδιαφέρον  παιχνίδι για να περνούν ευχάριστα την ώρα τους. Το ονόμαζαν "αλτζέμ΄κι καλτζέμ". Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά μαζεύονταν σ’ έναν κύκλο και σκοπός τους ήταν να περιγράψουν μία οικογένεια. Όποιος κατάφερνε να βρει την οικογένεια στην οποία αναφερόταν το παιδί που μιλούσε, ήταν και ο νικητής! Πριν από την περιγραφή προηγούνταν η ανάλογη εισαγωγή:

«ΑΛΤΖΕΜ’ ΚΙ ΚΑΛΤΖΕΜ’ ΠΗΓΑ ΚΙ ΟΥΝΕΙΡΙΆΣΚΑ ΜΕΣ’ ΣΤ’ ΜΈΣ’ Τ’ ΧΩΡΑ Κ’ ΙΔΙΑ… π.χ. ΕΝΑΝ ΠΈΤΝΟΥ ΑΠ’ΟΧ’ ΜΙΑ ΠΑΛΙΟΚΟΥΤΑ , ΠΕΝΤΙ ΠΛΑΚΔΟΥΔΙΣ Π’ ΟΥΛΑΝ Τ’Ν ΜΕΡΑ ΚΟΥΛΟΥΚΘΑΡΙΖΟΥΝΤΙ, ΕΝΑ ΠΛΟΥΔ’ Π  Τ’ ΣΟΥΝΤΣΙ Τ’ ΜΑΝΑ Τ’ ΝΑ ΦΚΙΑΝ’ ΖΗΜΙΕΣ ΟΛ’ Τ ΜΕΡΑ ΚΙ ΔΥΟ  ΝΤΑΓΛΑΡΑΔΙΣ. ΚΙ ΘΑ ΦΟΥΝΑΞΟΥ ΑΠ’ ΤΟΥ ΚΑΒΑΚ(ι)!»

(σε ελεύθερη απόδοση αυτό σημαίνει ότι : Ήμουν λέει στ ‘ όνειρο μου στην μέση του χωριού και είδα έναν άντρα που είναι παντρεμένος με μια μεγαλύτερη από αυτόν γυναίκα, έχουν πέντε κορίτσια που δεν εργάζονται, ένα μικρό αγοράκι πολύ άτακτο και δύο μεγάλα αγόρια.)

Αν οι συμπαίκτες του παιδιού δεν βοηθηθούν αρκετά από την περιγραφή έτσι ώστε να καταλάβουν την οικογένεια στην οποία αναφέρεται, ο ομιλών προσθέτει στην αφήγηση και την περιοχή στην οποία βρίσκεται το σπίτι της οικογένειας αυτής.

*γκιζιριό ούλαν τ’ ν μέρα: το να τριγυρνάς όλη μέρα

* μασάλια: κουβέντες

 Από τη μαρτυρία του κ. Τσακαλδήμη Ν. Χαραλάμπου