Ο πληρέστερος ηλεκτρονικός επαγγελματικός οδηγός του N.Έβρου
Big Barrel
Say "cheese"
e - fans
Γλυκοί πειρασμοί
Τα χωριά του Έβρου
Τι παίζει η ΤV τώρα
Οδηγός επιχειρήσεων

Ό,τι "παίζει"!

Η μοναδική σε όλη τη Θράκη που απέσπασε έπαινο σε Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης είναι Αλεξανδρουπολίτισσα

Η μοναδική σε όλη τη Θράκη που απέσπασε έπαινο σε Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης είναι Αλεξανδρουπολίτισσα

29-10-2017

Στο Διεθνή Διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης συμμετείχε η Αλεξανδρουπολίτισσα Αναστασία Κυριακίδου, όπου και απέσπασε τιμητική διάκριση.

Η κ. Κυριακίδου απέσπασε επαίνο – μοναδική διακριθείσα από τη Θράκη –
για το ποίημά της με τίτλο: «Μοναχική Πορεία – Ψυχής Ελκόμενης προς το Εκούσιο-Ακούσιο Πάθος (Θύμισες από Malvasia)».

Η Ανασταία είναι μαθήτρια του 3ου Εσπερινού ΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης.

Ο Διαγωνισμός προκηρύχθηκε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής/ΠΕ Ανατολικής Αττικής από την Επιτροπή Οργάνωσης και Επιστημονικής Διεύθυνσης των Παγκόσμιων Επιστημονικών και Πολιτιστικών Συνεδρίων «Βυζαντινός Μουσικός Πολιτισμός», επ’ ευκαιρία συμπλήρωσης της πρώτης δεκαετίας (2007-2017) της διοργάνωσής τους με την επιστημονική διεύθυνση της Αμερικανικής Εταιρείας Βυζαντινής Μουσικής και Υμνολογίας (ASBMH) – Πρόγραμμα Βυζαντινών Σπουδών REES του Πανεπιστημίου Pittsburgh.

"Ηθικός αρωγός στην συγκεκριμένη απαιτητική συμμετοχή, η Διευθύντρια του 3ου ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΠΑΛ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗΣ Κυρία Μαγειρούδη Τριανταφυλλιά καθώς και όλο το υπόλοιπο Εκπαιδευτικό Προσωπικό, τόνισε η κ. Κυριακίδου.

"Ως οπαδός της δια βίου μάθησης φοιτώ στο τμήμα πληροφορικής και πιστεύω πως αν δεν φροντίζουμε να ανανεώνουμε τις όποιες γνώσεις μας και να τις εμπλουτίζουμε διαρκώς, τότε θα έχουμε μια πολύ ανιαρή καθημερινότητα και θα βαλτώνουμε μέχρι να χαθούν εντελώς τα ίχνη μας από τον χάρτη της ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Με μεγάλη σεμνότητα, απλότητα και ταπεινότητα ας κάνει ο καθένας μας όλα τα κρυφά του όνειρα να χορέψουν στο Φως πριν αυτά εξατμιστούν και αυτοκαταστραφούν.

Βλέπετε, ακόμη και τα όνειρα, έχουν και αυτά μια κάποια ημερομηνία λήξης.
Αυτό που μας θαμπώνει στα νιάτα μας, μοιάζει χαζό αργότερα στο απόγευμα της ζωής μας και της διαδρομής μας.

Ό,τι προλάβουμε λοιπόν, όσο μπορούμε, κι όσο δεν μπορούμε θα το μπορέσουμε αν τολμήσουμε να το στοχεύσουμε!"

Θερμά συγχαρητήρια κ. Κυριακίδου!

Δείτε το ποίημα της κ. Κυριακίδου παρακάτω: 

Μοναχική Πορεία Ψυχής Ελκόμενης προς το Εκούσιο-Ακούσιο Πάθος (Θύμησες από Malvasia)

Με δέος ανηφορίζω,
προς το Κάστρο της Μόνης Έμβασης!
Βυζάντιο αναβλύζει, Φως η Ψυχή γεμίζει.
Στον Βράχο που σεβάστηκαν αιώνες απειροσύνης,
Προσκύνημα χρωστώ Ιερό, Εξιλέωση απεγνωσμένα ζητώ.

Φτάνω στην Πύλη κατάκοπος, κρύος ιδρώτας με περιλούζει.
Κομμένη η ανάσα από την αγωνία! Κι αν είναι η Πύλη σφαλιστή;
Διπλές αμπάρες πως να σπάσω; Που να βρω Δύναμη; Εργαλεία;

Λυγίζουν τα γόνατα, τρέμει η ψυχή, σαν βρίσκω για καλή μου τύχη
την Πύλη ορθάνοιχτη να με καλεί! Από δω πέρασαν ούλοι!
Αυτοκράτορες,κλήρος και λαός, εμπόροι,δούλοι και περαστικοί,
κολλήγοι και γραμματικοί.

Βιαστικά κοιτώ τον γκρεμό, μα δεν με σκιάζει. Αδιαφορώ!
Το βλέμα υψώνω στον ξάστερο Ουρανό,
την έναστρη καταγωγή μου λαχταρώ να ενθυμηθώ.

Βαθύ Πέλαγο κι Ορίζοντα πλατύ ατενίζω.
Ψίθυρο Αιώνων νιώθω γλυκά στ ́ αυτιά
και τα μάτια της ψυχής βλέπουν πια τόσο διαφορετικά.

Κάποιοι έφυγαν κι άλλοι πάλι πολλοί θα επιθυμήσουν να έλθουν.
Κι Εγώ, Κουράγιο ψάχνω να βρω, στο Κάστρο να εισέλθω,
το Όραμα μου να ζωντανέψω, να ξαναγεννηθώ.

Κάθε πέτρα από το πλακόστρωτο και μια Ιστορία με διάρκεια
διώχνει αβίαστα των αναμνήσεων μου την ανεπάρκεια.
Κάθε κτίσμα πάνω στον Βράχο τον Απόρθητο, Βιβλίο ανοιχτό,
με ιστορίες άπειρες, επικές, λαϊκές,
φαντασμαγορικές, αλλοτινά οδυνηρές.
Κι Εκκλησιές πολλές, σφαλισμένες προσωρινά άραγε;
Ή ερμητικά κλειστές σαν τις σημερινές τρομαγμένες ψυχές;

Αμέριμνος προσποιητά τριγυρνώ
έξω από του Ελκόμενου τον Ναό.
Κλειδί να εισέλθω δεν κρατώ,
άργοπόρησα μάλλον πολύ,
ωστόσο αμέριστα λαχταρώ
το Θείο Πάθος να συμμεριστώ
και τρέχω στην Παναγιά την Χρυσαφίτισσα,
να προλάβω, να λειτουργηθώ...
Κοινωνός των Αχράντων Μυστηρίων να γενώ,
σε τόπο Μεγαλοπρέπειας, άκρως Κατανυκτικό.

Τυχαία να σύρθηκαν τα βήματα μου
σε τούτη την χιλιοτραγουδισμένη ζηλευτή κορυφή,
να μάθω να βλέπω με άλλα μάτια τη ζωή;

Τι κι αν την ορέχτηκαν κουρσάροι,
πειρατές, Σαρακηνοί!
Εκεί στέκει ανέγγιχτη! Αστραφτερή!
Και το Κάστρο επισκέψιμο μέρα-νύχτα
με τους ανέμους αέναα συνομιλεί.

Μιλούν ακόμη κι οι λεμονιές, οι συκιές,

οι θάμνοι και των ανθών οι ευωδιές!
Οι πλατείες και οι ανοιχτωσιές τόποι συνάντησης...
εμπειρίες, πολιτιστικές ανταλλαγές!
Βραδιές αλησμόνητες, ξενυχτισμένες, καλοκαιρινές,
θερμές, ζωηρές, ανάλαφρες, δροσιστικές.

Στα σκοτεινά σοκάκια, σκιρτήματα ερωτικά,
τάματα μυστικά και φανερά, ενάρετα ή αμαρτωλά,
τίποτα δεν αλλάζει στο τώρα, το πριν, το μετά.

Η ζωή συνεχίζει την δική της μοναδική γραμμή και ροή,
δεν έχει ανάγκη κανέναν να ρωτά,
από υπόγεια περάσματα κι αψίδες περνά, σε κελλάρια,
πιθάρια, κλωνάρια, αμπάρια, ή σε αποθήκες,
με συνθήκες καινές την πλησιάζεις ξανά,
τίποτα δεν μεταβάλλεται οριστικά
και όλα μοιάζουν όμοια ή διαφορετικά,
διάφορα, παράφορα, άλογα και λογικά.

Ξαπλώνω στο διάζωμα λουσμένος έκσταση,
αναπολώντας ακόμη μια φορά μια θαμένη χαρά,
τον έναστρο ουρανό θωρώ, θαμπώνομαι, αμαρωτιέμαι, απορώ...

Νιώθω πως έχω διαβεί κι άλλες φορές πολλές τα μέρη αυτά.
Και είναι η μόνη εξήγηση που μου αρκεί,
πως με έφεραν τα βήματά μου ασυζητητί
σε τόπο νότιο, τόσο μακρινό, εμένα- γέννημα-θρέμα Θρακικό.

Χρωστούμενα από άλλες εποχές, μακρινές;
Εικασίες φανταστικές;

Έστω κι έτσι, φαντασιόπληκτος, σαν βλέπω την ψυχή μου
σε γνώριμα σοκάκια να τριγυρνά, κάτι σαν ευχή και κατάρα
μ ́ ελευθερώνει και με σκλαβώνει ξανά!

Με συνθλίβει, μ ́ανανεώνει,
μ ́ανασταίνει, με μεταμορφώνει
με ξορκίζει, μ ́ εξευμενίζει ακόμη μια φορά,
σε άλλη τροχιά ζωής και ψυχής με τοποθετεί,
σε σπείρα ανοδική, θεϊκή, μαγευτική, εξελικτική.

Φεύγω ενστικτωδώς με ορμή πελώρια σε ώρα καίρια
κι έχω την γνώση ότι άλλη φορά σε τούτο τον βράχο
δεν προφταίνω να αναρριχηθώ.
Αλλού έχω ταμένο πάλι να προσευχηθώ.
Έκλεισαν τα παλιά υπόλοιπα εδώ,
στο πλήρωμα του χρόνου,
έστω αναδρομικά, ετεροχρονισμένα,
τελεσίδικα, εκούσια, συνειδητά,
πρακτικά, πραγματικά, αληθινά και φανερά.
Περαίωση άλλη πια δεν χρωστώ, ελαφρότερος θέλω ν ́απογειωθώ,
κι άλλες περήφανες κορυφές να χαρώ,
ξέγνοιαστος να περιπλανηθώ,
εμπειρία νέα να ξεθάψω,
όσο κι αν χρειαστεί να σκάψω.

Η Πύλη στέκει εκεί ακόμη ανοιχτή!
Πλήθος πηγαινοέρχεται τακτικά, καθημερινά!
Για μένα διπλαμπαρωμένη πλέον
η αλλοτινά πολυπόθητη καστροπολιτεία,
άτυπα και τυπικά, η καρδιά μου το μαρτυρά!

Άλλο Κάστρο λογαριάζω να διαβώ,
να μην χαλάσω τον ισολογισμό.
Μια απειροσύνη χρειάστηκε να καταξιωθώ,
ένας δήθεν πρώην ανάξιος
ανάταση ζωής και ψυχής
με τρόπο ανήκουστο αξιώθηκε.
Αλήθεια! Ελευθερώθηκε;

Μέγα μυστήριο μοιάζει όλο αυτό, εξακολουθώ να Ζω!
Να Ονειρεύομαι, να Οραμαματίζομαι!
Αιθέρας πια, τολμώ!
Αγαπώ...

Who is Who
Ό,τι "παίζει"!
χαρτης επιχειρησεων